سیم و کابل نیز مانند بقیه اشیای دنیا، در طول زمان دچار افت کیفیت و کارآیی می‌شوند. اما نکته ای که افت کارآیی سیم و کابل را مهم می‌کند، انتقال الکتریسیته است. در صورت قطع برق به دلیل خرابی یا قطع سیم و کابل، ممکن است مدت زمان زیادی لازم باشد تا مشکل اصلی پیدا شود. پیدا کردن مکانی که در آن سیم و کابل ذوب شده اند و باعث قطع برق شدند، فرصت زیادی از مهندسان می‌گیرد. بنابراین مهندسان تلاش کرده اند که تمام این مشکلات سیم و کابل را در طول فعالیت‌های ساخت و ساز خود در نظر بگیرند. لوله خرطومی‌هایی که در دل ساختمان کار شده اند به دلیل همین موضوع هستند که در صورت ایجاد اشکال در مجرای انتقال برق سیم و کابل بتوان به راحتی آنها را تعویض کرد.
دلایل مختلفی وجود دارد که سیم و کابل را به صورت رشته‌های بسیار نازک مس تولید می‌کنند. مگر نمی شود مس را به صورت مفتول و با ضخامت دلخواه تولید کرد؟ چنین کاری امکان پذیر است، اما گرایش بازار به این نوع سیم و کابل‌های رشته ای است. دلیل اصلی تمایل خریداران به سیم و کابل‌هایی که از رشته‌های نازک مس، یا ترکیب مس و آلومینوم تشکیل شده است، انعطاف پذیری آن است. در خیلی از مکان‌ها نیاز است که سیم و کابل از مسیرهای سختی عبور کنند یا از پیچ و خم‌هایی عبور کنند که دسترسی انسان به آنها امکان پذیر نیست. در نتیجه بهتر است ضخامت رشته‌های سیم و کابل به همین اندازه فعلی باشند تا دست طراحان سیم کشی بازتر باشد.
در مورد سیم و کابل هم همان قانون شلنگ آب صدق می‌کند. هر چه قدر که قطر شلنگ آب بیشتر باشد، میزان آب عبوری از شلنگ نیز بیشتر است. البته این مثال خیلی هم دقیق نیست. زیرا با افزایش فشار آب در شلنگ، میزان آب عبوری در ثانیه از شلنگ بیشتر می‌شود، بدون آن که آسیبی به آن برسد. اما با افزایش میزان برق عبوری از سیم و کابل با ضخامت پایین، امکان ذوب شدن سیم و تمام شدن تحمل سیم و کابل وجود دارد.
ضخامت سیم و کابل را با ضخامت مقطع سیم‌ها اندازه می‌گیرند. یعنی ضخامت سیم‌هایی که داخل عایق‌های سیم و کابل قرار گرفته‌اند. به عنوان مثال، یک سیم بدون عایق، ضخامت بیشتری از سیمی به همان قطر دارد که بخش اعظم این قطر را عایق سیم تشکیل داده است.
در مورد تاثیر رسانایی مس در سیم و کابل صحبت‌های زیادی شده است. اما مس نیز یک رسانای ١٠٠ درصد نیست و در مقابل عبور برق از خود، مقاومت نشان می‌دهد. آلومینیوم هم درصد پایینی از مقاومت در برابر جریان برق را در خود دارد. به نظر می‌رسد با گذشت زمان، رسانایی سیم و کابل افزایش پیدا کند. اما درست برعکس، با گذشت زمان مقاومت رشته‌های‌هادی سیم و کابل بیشتر و بیشتر می‌شود. بنابراین سیم و کابل‌هایی که مدت‌های زیادی در یک خانه کار کرده اند، با گذشت زمان، ذوب می‌شوند. زیرا مقاومت آنها به حدی شده است که همین جریان برق عبوری عادی که سابق بر این به راحتی انتقال می‌داده اند، الان به یک سد محکم برخورد کرده است.
هر چه قدر طول سیم و کابل مسی بیشتر باشد، مقاومت سیم و کابل در برابر جریان برق نیز بیشتر می‌شود. بنابراین اگر در یک فاصله مکانی کوتاه از پریز برق قرار دارید، لازم نیست از سیم و کابل طولانی برای این انتقال استفاده کنید. هر چه قدر تلاش کنید که طول کمتری از سیم و کابل را برای انتقال الکتریسیته استفاده کنید، نتیجه بهتر و مطلوب تری خواهید گرفت. معمولاً سیم سیارهای بزرگ، دارای یک مخزن هستند که سیم‌ها در آن جمع می‌شوند. سیم‌ها در هنگام عبور جریان برق از خود، کمی اتلاف انرژی دارند که کنار هم قرار گرفتن آنها، باعث افزایش این اتلاف انرژی نیز می‌شود.