سیم و کابل یکی از ملزومات اصلی برق‌کشی در ساختمان به حساب می‌آید. در حقیقت داشتن کلید و پریزی که سیم و کابل به آن متصل نشده باشد، هیچ فایده ای ندارد. استفاده از سیم و کابل غیر استاندارد ممکن است باعث حریق و آتش سوزی شود. بنابراین انتخاب سیم و کابل مناسب یکی از مهم ترین مسائل برای جلوگیری از حریق و خطرات احتمالی است.
به طور کلی سیم و کابل ها از دو قسمت‌هادی و عایق تشکیل شده اند. بخش‌هادی یا رسانا، همان رشته‌های مسی هستند. این رشته‌ها انعطاف پذیرند و از آلومینیوم و آلیاژهای مخصوصی ساخته می‌شود. بخش‌هادی سیم‌ها به دو صورت تک رشته ای و چند رشته ای تولید می‌شوند.
قسمت عایق سیم و کابل هم در واقع غلافی است که روی سیم و کابل را می‌پوشاند. عایق سیم و کابل معمولاً از جنس پلاستیک پی وی سی است. عایق‌های دیگر سیم و کابل ممکن است از جنس کاغذ یا ترکیبات شیمیایی دیگر باشد که البته کاربردهای خاص خود را دارند و به کار سیم‌کشی ساختمان نمی ایند.
سیم و کابل از هر قطر یا جنسی که باشند، در چند نوع خلاصه می‌شوند. سیم مفتولی، سیم نیمه افشان، کابل افشان.
سیم و کابل های مفتولی از مس نرم ساخته می‌شوند و بیشتر در تابلوهای برق و تاسیساتی استفاده می‌شوند. ولتاژ اسمی سیم مفتولی ٧٥٠ تا ٤٥٠ ولت است. سیم نیمه افشان کاربرد و ولتاژی شبیه سیم مفتولی دارد. با این تفاوت که انعطاف بیشتری نسبت به آن دارد. سیم کشی ساختمان‌ها معمولاً از این سیم استفاده می‌کنند. کابل افشان انعطاف بهتری دارند و در نقاط خشک و نمناک مصرف دارند. اگر نیاز به انعطاف پذیری بیشتر و خواص مکانیکی متوسط باشد از سیم و کابل افشان استفاده می‌کنند.
کابل زمینی برای کابل کشی در زیر زمین، در اب و کانال‌ها و محل‌هایی که امکان ضربه مکانیکی نباشد با ولتاژ اسمی ٦٠٠ تا ١٠٠٠ ولت و کابل‌های هوایی با ولتاژ اسمی ١ تا ٣٦ کیلو ولت استفاده می‌شوند.